Doğar da bir çocuk ağlar sızılar,
Sunar memesini ona analar,
Vermiş merhameti Yüce Yaradan,
Verir yavrusuna sütü analar.
Gelir beş yaşına hocaya gider,
Çekip de besmele dua ezberler,
Hocadan elif be te harfleri beller,
Gönderir camiye hemen analar.
Mektep sırasında anası bekler,
Yedirir yemeği ağzını siler,
Her akşam ona dualar eder,
Hergün sabaha dek bekler analar.
Ergen olur gençler girer havaya,
Büküp de boynunu susmaz anaya,
Herşeye karşılık verirler lafla,
Haklısın diyerek susar analar.
Gider de askere anası ağlar,
Şehit olur Mehmet ciğeri yanar,
Yavrum diyerekten feryadı basar,
İki gözü çeşme ağlar analar.
Gelince askerden keser kurbanı,
Gezip hemen bakar bulur kızları,
Çeker düğününde toplu halayı,
Düğünü derneği yapar analar.
Ayırır evini sever gelini,
Gönüller bir olur keser ilgiyi,
Ana baba olur kapı eşiği,
Çekerler ya sabır artık analar.
Olunca torunlar yüzleri güler,
Arada gelince torunu sever,
Birgün görmeyince nasıl da özler,
Onları kapıda bekler analar.
Yaşlanır anası gelir arada,
Yoğundur işlerim bakma kusura,
Çalınca telefon alır meşgula,
Yavrusuna dua eder analar.
Hasta yatar artık düşer yatağa,
Onu çocukları korlar sıraya,
Birgün birisinde birgün burada,
Ölümü meleği bekler analar.
Bakar da gözleri artık tavana,
Evlatları gelmez yalnız odada,
Su vereni olmaz ağzı kurur da,
Emaneti teslim eder analar.
Hüdayi analar dünya sultanı,
Cennete götüren Hava limanı,
Onu memnun eden görür Allahı,
Cennete kılavuz olur analar.