Mücadele azmimizin yok olma noktasına geldiği, şevkimizin kırıldığı, ayakta kalma gayretlerimizde vermiş olduğumuz mücadelelerde yaşamış olduğumuz hayal kırıklı insanlarımızı bir karamsarlığa itmiş, içine kapatmış, hayata küstüğünü zannedenlerin aslında kendilerine küstüğünü unutturmuş bizleri karamsar bir topluluk haline getirdiğini üzülerek takip etmekteyim.
Mücadele azmimiz Efendiler Efendisine benzemeli ki bu azim kalbimizi hep canlı tutsun ve bizleri pes ettirmesin. Bu yazı ile sizleri İslamın kurucusu, yaşatıcısı, dosta dost olmuş mükemmel insanın hayatına götürmek istedim.
KÖŞE YAZISININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ?