İçimizin dışımızın bir olmasını, söz verdiğimiz zaman sözümüzde durmanın önem ve ehemmiyetini, vaatlerin gerçekleşmesini, ilgi ve alakanın içtenliğini, misafir perverliği, samimiyeti, güler yüzlü olmayı ne kadar özledik…..
Riyakarlığın zirve yaptığı, çıkar ilişkilerinin yeniden yapılandığı, pazarlıkların oluştuğu, yalancı dostlukların kurulduğu yeni bir secim dönemine merhaba demek üzereyiz.
İnsan düşündükçe nerede o eski dostluklar, muhabbetler, güler yüzler, açık sözlülükler ve davranışlar demeden de geçemiyor. Eskiden de böyle mi idi acaba.
Sorunların bile sorun olduğu, tv dizilerinin kin ve nefret kustuğu, öldürmenin, yalanın ve aldatmanın normal kabul edildiği günleri yaşamak eski günlerin ne kadarda kıymetli eşi benzeri olmayan günler olduğunu düşündükçe, eski günler ne kadarda güzeldi o günleri ne kadar özledik demeden geçemiyor insan.
Hırs içerisinde, saldırgan ,kavgacı, hak hukuk bilmez, saygıdan yoksun bir toplum haline gelmemizin sebebi acaba yaşımız ile mi alakalı dersiniz. Tahammül sınırlarımızın kaybolduğu, anlayış kavramının ortadan kalktığı, utanma duygumuzun kaybolması sizlerce eski günleri aratmıyor mu bizlere.
Kibirli davranışlar, haset, riya, gurur, çekememezlik gibi kötü huyların tamamen bedenimizi kapladığı bu zor günleri yaşarken bir gün gelip öleceğimiz, biriktirdiklerimizin burada kalacağı, makam mevki ve servetlerimizin hesabını vereceğimizi bir düşünelim. Düşünelim ki bu hasletleri terk ederek hayatımıza bir anlam katalım.