Yıllardır deplasman yasağı uygulanan takımların başında geliyoruz. Bu konuda çoğu kez mağdur olduk, sıkıntılar çektik, çok sitem ettik. Futbolun seyirci ile güzel olduğunu, takımını destekleyen taraftarın her zaman tribünde olması gerektiğini söyledik durduk. Bu durumu bizzat yaşayan, en çok sitem eden taraf iken aynı yasakları karşı takımlara uyguladık. Bu durumda onlardan ne farkımız kaldı? Rakip takım taraftarı ile aramızda husumet olabilir ama bu durum bazen aleyhe olabiliyor. Her şeye rağmen deplasmanda karşılaştığımız uygulamalar gibi sıkı güvenlik önlemleri alınmalı, rakip takım taraftarı stada alınmalıydı.***Şampiyonluk hedefi olan yönetim bunu ciddi transferler yaparak göstermeliydi. Gidenlerin yeri doldurulamadığı gibi takımın ilk yarıya göre daha da geriye gittiğini gördük. İkinci yarının ilk maçı olduğunu, takımda uyumsuzluk olabileceğini kabul ediyoruz ama bu takım kampa girmedi mi? Oyuncular az çok birbirini tanımadı mı? Kaleci ve 10 numara dışında takım halinde kötüydük. Defansımız ağır kaldı. Kanatlar çalışmadı. Tek forvetimiz sakatlandı. Yeni transferlerden sadece 10 numaralı Emrah göz doldurdu. Peki vasatın altında kalan diğer oyuncular hiç mi izlenmedi, denenmedi? Tek forvete umut bağlayarak ikinci yarıya girmenin riskli olduğunu, takviye gerektiğini bilmiyor muydunuz? Hadi hoca istemiyor diyelim, yönetim neden düşünmez? Üstelik takımın ilk yarı gol sorunu olduğunu, duran toplar dışında gol atamadığımızı bir tek biz mi biliyoruz?***Takımın başındaki ilk resmi maçı olmasından ve gerek sahadaki, gerek seyirci atmosferinden olsa gerek hocanın oyunu okuyamadığını gördük. Gerekli müdahaleleri zamanında yapsa sonuç belki daha farklı olabilirdi.