Az önce YouTube’da gezinirken “2023 yılında şu kadar kitap okudum.”başlıklı bir video denk geldi. İçeriğine bakmadım. Belki faydalı bir videoydu ama konuşmak istediğim mesele bu değil.
Bazen instagram hesaplarında, twitter da benzer kitap okuma hedefleri yazanlar görüyorum. Bu eylem insanın hedeflerini gerçekleştirmesi adına bir motivasyon görevi görüyor ve faydalı oluyor ama benim değinmek istediğim nokta başka.
Bu tür içeriklere denk geldiğim zamanlar aklıma iki şey geliyor.
Birincisi sayılar o kadar hayatımıza işlemiş ki bu tür mevzular bana hep Tekasür suresini hatırlatıyor. Hani kabirlerine varıncaya dek sayanların anıldığı sure. Çokluk derdine düşenleri, sayıyı önceleyenleri, sayısal büyüklüğü bir övünç meselesi haline getirenleri anlatan yani bizlere kendimizi tanıtan ve namazlarda sıkça okuduğumuz, dilimize değip belki de çoğu zaman kalbimize hakikatinin değmediği sure.
İkinci madde ise şu: Kitap okuma mevzusu o kadar abartıldı ki insanlar sırf okumuş olmak için okuyorlar. Düşünmeden, hazmetmeden, bir yarış atı gibi koşturarak, okuduğu her kitapta bir şeyleri başarmış olmanın nefsine verdiği hazla durmadan okuyor.
Ama maalesef ki bu okuma çoğu zaman zihnin ve dimağın eşlik etmediği bir okuma eylemi halinde oluyor. Ve bu okunan kitaplar bir zihin eleğinden geçmediği için de İslami zannedilen ama içinde küfür kokan cümleler barındıran kitaplar bu ülkede yüz binler satabiliyor.
Mevlana gibi bir İslam alimi kitaplarda İslamla alakası olmayan bir aşık gibi pazarlama unsuru olarak kullanılıp fuarlarda yazarlarının önünde saatlerce sıra kuyruğu oluşabiliyor. (Kitab imzalatmak meselesi de ayrı bir konu) Yiyeceği şeylerin İçeriğine dikkat eden, haramlık helallik cihetine bakan, sağlıklı ve organik olmasına dikkat eden insanların midelerini ilgilendiren bir meseleye dikkat ettikleri kadar okuma noktasında bu kadar şuursuz olması da başka bir dert.
Böyle bir okuma eyleminin insanın tekamülüne sebep olması da beklenemez ancak malumat sahibi olunabilir. Ve bu çokça okuma faaliyetine de övünülecek bir mesele değil de durup düşünülmesi gereken bir durum olarak bakıyorum.