Kabullenelim! Bizim Gibi Değiller

Bu sorun o kadar ileri derecede ki eksiklikleri olmadığı için çok çalışmalı ve çok başarılı olmalılar inancına dönüşmüş durumda. Peki Neden? Çünkü velisi çocuğunun sahip olduğu imkânlara sahip olmadığı için başarılı olamamıştı.
Bizim çocukluğumuzda aksayan çok şey vardı. Evler kalabalık, yeme içme sınırlıydı. Hatta kıyafet ayakkabı belki çok fazla lükstü. Kimsenin kendine ait odası ve çalışma masası yoktu. Kitap yoktu ki kitaplık olsun. Yerde ödev yapan, balkonda veya sokakta kitap okuyanlar bile olmuştur. Belki mutfak masasında veya salonda yemek masasında ders çalışanlar bile vardır.
Bizim zamanımızda çocuk sayısı fazla idi ve çocuklar şimdi ki kadar kıymetli değildi. Şimdi biz bunları aştık. Evler sakin, kalabalık değil. Herkesin kendisine ait odası var, masası var, kitaplığı var ve kitapları var. Güzel kıyafetleri var, teknolojik aletleri var. Teknoloji ile hepsi çok küçük yaşlarda tanışıyorlar. Ayrıca çocuklar çok kıymetli ve nazikler. Bizde onları mutlu etmek için görev edinmişiz ve bu kutsal göreve kendimizi adamışız. Ama ne yazık ki çocuklarımız az çalışkan ve hatta üşengeç. Ders çalışmak için bütün imkânlara sahip olabilirler ancak ders çalışma isteğine yeteri kadar sahip değiller.

Köşe yazısının devamını okumak için tıklayınız