Ağlamak sığınmaktır

     Bir çok şeyi yanlış anladık ve yanlış yaptık. Yanlışlarımız doğru, doğrularımız yanlış yaşandı. Bir ölüm birde ağlamak hayatımıza yanlış kodlandı. Ölümden korkar, ağlamaktan utanır olduk. Hâlbuki hayatımızda utanacak ne de çok şeyimiz var. Sevgi göstergesi olan ağlamak, kavuşma özlemi olan ölüm hayatımızın bir gerçeği değil midir.

     Sevgiliyi sevgiliye kavuşturan gerçekten insan neden korkar, arzularını neden öteler, mutluluğu, huzuru, saadeti, merhameti neden göz ardı ederde kavuşmanın olmayacağını düşünür. Hâlbuki kavuşmak son bulmak değil bir başlangıçtır. Yola çıkan dönmeyi değil varmayı hesaplar. Yola çıkmaktan neden korkar ki insan, yola çıkacağını bile bile. Yolda kalmamak için ağlamak lazımdır.