Yine efkârlandı şu deli gönlüm 
Başım duman  oldu gel yavaş yavaş 
Sanmaki kırışmaz genç yaşta anlım
Halım yaman oldu bil yavaş yavaş 

Kızıl renge döndü boş dağın başı 
Unutturdu bize dostu gardaşı
Didemden süzülür gözümün yaşı 
Gözüm yaşı oldu sel yavaş yavaş 

Dön  gelde sevdiğim bir kahve pişir
Pişerken köpüğün fincana taşır 
Fallarda tut elim uzağa aşır
Dedim yalan çıktı fal yavaş yavaş 

Ömür ağacımdan dökülür yaprak
Kucak açmış bekler ol kara toprak
Kuralda yok idi ellere tapmak
Atmaz oldu yorgun sol yavaş yavaş 

Attın HİLALİ nin içine közü
Kedere gark ettin sineyi özü 
Kan dökmekten bıktı bagrının gözü
Kara bağrım oldu kül yavaş yavaş