Hani;Sen yürü ardın sıra bizde yürürüz diyen sahabeler,cihat emrini duyduğunda gusul abdesti almayı unutan HANZALA (r.a),bir avuc askeri ile haçlıların karşısına inanc ile çıkan ALPARSLAN,burclara sancak diken ULUBATLI HASAN,ellerine kınalar yakılarak vatana kurban adanan HASAN,kaldırılmaz sanılan mermileri kaldıran tek başına gemiler batıran SEYYİD ÇAVUŞ, ÖMER HALİS DEMİR ve daha niceleri.İşte öyle bir gündü 15 Temmuz.
Tutku,bağlılık ve aşktı bizimkisi.Gösterişin olmadı,makam kavgasının yaşanmadığı,küslüklerin unutulduğu,kırgınlıkların geride bırakıldığı,bedenlerde acıların hatırlanmadığı,akıllardan dünyanın çıkartıldığı bir sevdamız var.Ezan,Kur’an,Vatan,Devlet,Bayrak,Sancak,Hürriyet ve özgürlüktü bu sevdanın adı.
İnsanlar bir birinden habersiz çıkıvermişti sokaklara.Kimileri tankların önüne yatıyor,mermilere göğüs geriyor,hakaretlere aldırış etmiyor,zulme boyun eğmiyordu.Tek düşündükleri ,Ezan,Kur’an,Vatan,Devlet,Bayrak,Sancak,Hürriyet idi.Çocukları yokmuydu,biriktirdikleri malları,yıllarını beraber geçirdikleri eşleri anaları ve babaları.Unutuvermişlerdi hepsini.Dert büyük,acı tarifsiz,yara derindi ama konuda memleketti.
Alnından vurulup tertemiz yatanlar,hilal uğruna güneşler batıranlarla dolu idi sokaklar.Biliyorlardı Peygamberlerinin kendilerini karşıladıklarını.Gün ağardığında yaralananlar bir daha olsa gene düşünmem diyor,içinde ki sevdayı cihana haykırıyordu.Dünya şaşkın gözlerler oynadıkları oyunun nasıl bozduğunu düşünürken,bu Milletin vatanını kimseye bırakmayacağını anlamışlardı.Emanete hainlik edermiydi bu Millet,asla.
Hainlik edenler;birlik,beraberlik ve kardeşlik sergileyerek kirli yüzlerini Milletimize göstermişti.
Kimileri;can,mal,makam,konum ve itibar derdine düşerken,her şeylerini kaybetmiş,yıllarca üzerinde barındığı bu güzel vatanı hainliğinden dolayı terk etmek zorunda kalmışdı.Barınmaları mümkün değildi.
Her karış toprağı kanla sulanan bu aziz vatana ihanet edilemeyeceğini akıllarından çıkartanlar,nede çabuk unutuvermişlerdi.Yıllardır bu coğrafya üzerinde hainlikler,ihanetler, kirli oyunlar yaşandı, bu aziz millet ve idarecileri buna fırsat vermediler.
Tüm cihan bilmelidir ki;bizim için Ezan,Kur’an,Vatan,Devlet,Bayrak,Sancak,Hürriyet sevdamız,bizlere bir hediyedir.Bu hediye ne verilir nede alınır.Yıllardır; canları hice sayarak bu vatan uğruna feda edenlerin ardında daha niceleri var.Üstad Necip Fazıl ne güzel söylemiş değil mi;
Mehmed’im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
Çünkü bizim SEVDAMIZ VAR.