Hep kendi, kendine, kabarır, şişer
Hindiye'de culuk, deriz, biz köyde
Hastadır asa'sız , yürümez düşer
Felçliye,de çalık deriz biz köyde

Her şey güzel olur, kendi çağında
Bülbüller öterdi, köyün bağında
Olurdu, omcanın hemde çoğunda
Alaca,ya' koruk deriz biz köyde

Hepde anasından, önde gidiyor
Yollarda'da, inan rezil ediyor
Cezayı sahibi, çekip ödüyor
Sıpayada kerik, deriz biz köyde

Ne ustalar vardı, yarını gören
Eseri yıllardır, sağlamca duran
Hep omuz gücüyle, taş duvar ören
Küçük taşa helik, deriz biz köyde

Çalışırken hepte, eski giyilir
Asla'da utnılmaz hazlar duyulur
Bazen bir kaç yeri, sökük oyulur
Yırtık, sökük, delik deriz biz köyde

Ödüoğlu köylü, bilir halleri
Hoş kokar kekiği, hele gülleri
Salındıkça örter, ince belleri
Örgülere belik ,deriz biz köyde